Байшингийн буланд "морь харж" суугаа залуугийн зургийг нэг том толгойтой нөхөр аваад, олон нийтэд түгээж, нийтээрээ л баахан хараалаа.  Бид ардчилсан Монгол Улсад амьдарч байгаа. Хэн, хаана, юу хийх нь түүний л эрх. Буланд битгий хэл орон сууцны орцонд хүндэрч, цахилгаан шатанд шээх эрхийг бидэнд өгчихсөн.  Тэртээ тэргүй Улаанбаатарын төвд явж байгаад "сур харвачих" гээд бажиг харайхад орчих бие засах газар байх биш. Байгууллага, үйлчилгээний газрууд ч бие засах газраа түгжчихдэг. Түгжих эрх нь тэдэнд байгаа хойно одоо яая гэхэв. 

Хаа нэг тааралдах нийтийн бие засах газар нь хаанаа ч хүрэлцдэггүй. Бие засах газар нэмж барих эсэх нь манай төрийн жолоог залж байгаа хүмүүсийн эрх.  Тэд эрхээ эдлээд, бие засах газар нэмж барихгүй.  Хүмүүст хүрэлцэх эсэхийг бодохгүй байх ч эрхтэй, тэд. Байгаа хэдхэн бие засах газрынх нь үнэ өндөр. 200 төгрөг гэдэг хэтэрхий үнэтэй.  "Усаа асгаж", "морь харах" булан тохой, орц, цахилгаан шат байсаар байхад хэн 200 төгрөгөө үрж бие засах газар орж байдаг юм.  Салхинд тааваараа сууж "морь харангаа" элдвийг эргэцүүлэн бодлоо гэж шийтгэдэг хууль манайд байхгүй хойно.

Идэж, уухаа зохицуулах, өглөө гарахдаа гэрийнхээ бие засах газар биеэ хөнгөлөхгүй гарч гүйх.   Цахилгаан шатанд суух үед давсага нь чинэхээр шууд шээх. Өдөр түргэн аваад тааралдсан газраа хүндрэх эрх ч бидэнд бий.  Хэн хэнд нь эрх байгаа хойно эдлээд байхаас өөр яах билээ.    Харин тэднийг эрх эдэлсний төлөө шийтгэх эрхтэй хүн байна уу. Байвал та нар ч бас эрхээ эдлээч.